De Twitter Lezen Centraal Call

Een quizvraag. Op een vroege voorjaarsdag in maart zijn er twee conferenties, Lezen Centraal en het e-Reading Event. De een schopt het tot trending topic, de ander komt niet verder dan twintig tweets met hashtag. Rara, wie was de Twitter-winnaar en wie de Twitter-loser?

Tja, tegen een evenement dat gaat over digitaal lezen, commerciële belangen behartigt en netjes zijn eigen hashtag communiceert, kun je het misschien ook niet opnemen. En dan had Lezen Centraal ook nog pech met zijn primaire doelgroep: vmbo-docenten, die anders dan bijvoorbeeld bibliothecarissen, uitgevers en boekenverkopers nauwelijks op sociale media zitten. Geen tijd, en vermoedelijk ook geen prioriteit. Van die twintig tweets kwam zodoende de helft uit de koker van Leesmonitor én van mijn collega Daan.

Het onderstreept de flinke inhaalslag die Stichting Lezen te wachten staat op het sociale web - ten minste, als we overtuigd zijn van de meerwaarde.

Want Claudia van Kruistum, promovendus in het NWO-project SALSA (lees meer op de Leesmonitor) wierp een interessante hypothese op. Uit haar onderzoek blijkt dat vmbo-leerlingen in hun vrije tijd het liefst op Facebook, MSN en Hyves zitten, uiteraard voor contacten met vriendjes en vriendinnetjes. Volgens Van Kruistum is de netwerkgeneratie - en wie weet ook de vertraagd binnendruppelende oudjes - dus steeds minder vaak alleen. Welke gevolgen, zo vroeg ze zich af, heeft dat voor het lezen? Bekijk de beroemde foto van Marilyn Monroe, en je weet dat we dat het liefst doen in stilte en eenzaamheid. De lezer treedt niet in contact, hij sluit zich af. Niet voor niets promoot Stichting Lezen het belang van 'een rustige plek en een rustig tijdstip'. Maar kan een vmbo-leerling die rust nog opbrengen?

Druk twitterend kwam ik erachter dat Van Kruistums opmerking óók voor mij opging. Stiekem was deze conferentieganger gebaat bij rust. Zoals een verhaal je onderdompelt, vereisten deze presentaties eigenlijk volledige toewijding en concentratie. Alleen lag mijn aandacht meer bij het tablet-scherm dan bij de spreker op de bühne. Daardoor miste ik delen van de sessie, en verloor soms zelfs de rode draad.

Het kan ook anders gaan: als je veel voorkennis hebt over een onderwerp, en de stof weinig complex is, werkt multitasken prima. Maar onderzoek is nu eenmaal taaie materie. Zijn simultaan luisteren en twitteren dan wel zo gewenst? En moeten we de Lezen Centraal-bezoekers hiertoe willen verleiden? Misschien hebben die vmbo-docenten het ergens wel verdomd goed begrepen, met hun afkeer van de sociale media.